مقدمه ای بر تشخیص تست سریع جریان جانبی

برای استفاده از دستگاه، یک نمونه مایع مانند خون، سرم، پلاسما، ادرار، بزاق یا مواد جامد محلول مستقیماً به پد نمونه اضافه می‌شود و از طریق دستگاه جریان جانبی خارج می‌شود.پد نمونه نمونه را خنثی می کند و ذرات ناخواسته مانند گلبول های قرمز را فیلتر می کند.سپس نمونه می‌تواند بدون مانع به پد مزدوج که حاوی نانوذرات بسیار رنگی یا فلورسنت است که آنتی‌بادی روی سطح خود دارد، جریان یابد.هنگامی که مایع به پد مزدوج می رسد، این نانوذرات خشک شده آزاد شده و با نمونه مخلوط می شوند.اگر آنالیت های هدفی در نمونه وجود داشته باشد که آنتی بادی آن را تشخیص دهد، این آنالیت ها به آنتی بادی متصل می شوند.سپس نانوذرات متصل به آنالیت از طریق یک غشای نیتروسلولزی و در یک یا چند خط آزمایش و یک خط کنترل جریان می‌یابند.خط آزمایش (با برچسب T در تصویر بالا) خوانده شده اولیه تشخیص است و از پروتئین های بی حرکت تشکیل شده است که می توانند نانوذره را برای تولید سیگنالی که با حضور آنالیت در نمونه مرتبط است، متصل کنند.سیال به جریان خود در سراسر نوار ادامه می دهد تا زمانی که به خط کنترل برسد.خط کنترل (با برچسب C در تصویر بالا) حاوی لیگاندهای میل ترکیبی است که نانوذرات مزدوج را با یا بدون آنالیت موجود در محلول می‌بندند تا تأیید کنند که سنجش به درستی کار می‌کند.پس از خط کنترل، سیال به داخل پد فیتیله ای جریان می یابد که برای جذب تمام مایع نمونه لازم است تا اطمینان حاصل شود که جریان ثابت در خطوط آزمایش و کنترل وجود دارد.در برخی آزمایش‌ها، پس از معرفی نمونه، یک بافر تعقیب به درگاه نمونه اعمال می‌شود تا اطمینان حاصل شود که تمام نمونه در سراسر نوار منتقل می‌شود.هنگامی که تمام نمونه از خطوط آزمایش و کنترل عبور کرد، آزمایش کامل می شود و کاربر می تواند نتایج را بخواند.